Fenomen polskiej kultury - „Warszawska Orkiestra Uliczna z Chmielnej” wobec okupacji niemieckiej czyli muzykowanie za cenę życia

Abstract

„Warszawska Orkiestra Uliczna z Chmielnej” - jeden z najstarszych tradycyjnych zespołów muzycznych Warszawy. Założona przez braci Jaworskich w 1928 roku od początku istnienia występowała dając głównie koncerty uliczne. W okresie dwudziestolecia międzywojennego takie występy dla mieszkańców Warszawy były popularną rozrywką, natomiast po 1939 roku, kiedy Niemcy napadły na Polskę, a za publiczne odgrywanie utworów choćby nawiązujących do polskiej tradycyjnej muzyki groziła śmierć. Jednak mimo to muzycy zdecydowali się nie przerwać działalności z tego powodu i koncertowali dając ludziom radość, wzruszenie, śmiech i łzy, ale przede wszystkim - nadzieję, w tych trudnych czasach. Artykuł opisuje ich działalność muzyczną na podstawie zebranych artykułów, przeprowadzonych wywiadów ze specjalistami oraz świadkami i uczestnikami tego wydarzenia. To właśnie wspomnienia stanowią najważniejszą bazę materiału badawczego i były inspiracją do napisania tego artykułu.

Po wojnie działalność Orkiestry na rzecz kultury polskiej została doceniona i „Warszawska Orkiestra Uliczna z Chmielnej" została laureatką dwóch Złotych Płyt Polskich Nagrań oraz nagrody Prezydenta Warszawy „Zasłużony dla Warszawy”.