Wpływ bohatera na otoczenie na przykładzie Weisera Dawidka Pawła Huellego

Abstract

Debiutancka powieść Pawła Huellego Weiser Dawidek (Gdańsk, 1987) pozwala na różnorodne ścieżki analityczne. Nieobce badaczom są rozważania na temat tajemniczych zachowań tytułowego bohatera, czy jego nietuzinkowych umiejętności. Niniejszy artykuł, nie pomijając całkowicie owych kwestii, podąża także innymi tropami, stawiając kilka pytań z zakresu zagadnień społecznych i podejmując ryzyko odpowiedzi na nie.
Tekst jest próbą ustalenia, czy i jaki wpływ na swych kolegów wywierał tytułowy bohater powieści Huellego, przebywając wśród nich, a zwłaszcza jaki ślad po sobie pozostawił, znikając im z oczu w tunelu, który być może jest także metaforą czasu oraz drogi ku dorosłości. Podejmuje problematykę wyobcowania Weisera oraz stopniowej jego ewolucji w lidera grupy lub może nawet przywódcy duchowego chłopców.
Omówione zostały wątki związane z poszukiwaniami, jakie prowadzi bohater-narrator, by wyświetlić tajemnicę zajść sprzed lat i wpływ niepowodzeń na jego kondycję psychiczną. Ważną częścią wywodu są rozważania na temat sposobu, w jaki postrzegają Dawidka koledzy oraz ewolucji, jakiej ów odbiór ulega pod wpływem odkrywania przez chłopca swych kolejnych uzdolnień.