Eksplikacja pojęcia odpowiedzialności na podstawie świadectw literackich Janusza Korczaka w świetle myśli o odpowiedzialności Romana Ingardena

Abstract

Janusz Korczak, właść. Henryk Goldszmit, Żyd polskiego pochodzenia – lekarz – pedagog i wychowawca w Domu Sierot na ulicy Krochmalnej, brał udział w znamiennym pochodzie na Umschlagplatz . W swych zapiskach wielokrotnie zwracał uwagę na to, jak życie rządzi się swoimi odwiecznymi prawami. Jednym z przyjętych przez niego dogmatów wychowawczych było prawo do szacunku, który okazywał wszystkim dobrym ludziom. „Czy istnieje życie na żarty? – [pytał Korczak „W prawie dziecka do szacunku” – MM.]. Nie, wiek dziecięcy – długie ważne lata żywota, człowieka” . W myśl tej zasady Korczak traktował każdą istotę ludzką bez względu na jej wiek i rozwój emocjonalny. Niemożność porozumienia się w komunikacji werbalnej i potrzebę uświadamiania młodych o konieczności brania odpowiedzialności za popełnione gesty i wyartykułowane słowa zapowiedział już Goldszmit 90 lat temu, w pogadankach radiowych – przyjmując, pod przymusem Dyrektora Polskiego Radia, pseudonim radiowy, Stary Doktor.